มาต่อกันบทที่ 2 ครับสำหรับแนวคิดเรื่อง
จะสร้างความสุขให้ชีวิตอย่างไร หลังจากบทที่แล้วได้กล่าวถึงเรื่อง
ใจปิติยินดี ใจขอบคุณ ไปแล้ว คราวนี้ก็มาถึงบทที่นำเสนอแนวคิดเรื่อง วาจา และ การเปรียบเทียบครับ ซึ่งท่านจะกล่าวไว้ว่าอย่างไร ลองอ่านดูครับ
๒.ละเว้นการกล่าววาจาไม่สุภาพอย่ามีปฏิกิริยาโต้ตอบอย่าเปรียบเทียบกับผู้อื่น
อะไรเรียกว่า
ละเว้นการเปรียบเทียบ พวกเจ้าแต่ละคนล้วน ฝากความหวังอย่างมากต่อความสำเร็จของสามี เอาความสำเร็จ ของคนอื่นมาเปรียบเทียบกับสามีของเจ้า เอาความสำเร็จของ คนอื่นมาเทียบกับภรรยาของเจ้า กดดันจนสามีของเจ้าแทบหายใจไม่ออก เจ้าควรจะดำรงชีวิตด้วยตัวของตัวเอง ไม่ต้องเปรียบเทียบกับผู้อื่น จะต้องยกระดับศิลปะการดำรงชีพให้ถึงขั้นสูงสุด จะเสพสุขศิลปะการดำรงชีพของตนเอง ไม่ต้องไปเปรียบเทียบกับคนอื่น ปัจจุบันสามีทำงานช่างปูนก็ดำรงชีวิตอยู่ได้ จะเป็นข้าราชการหรือเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร (ส.ส) ก็ดำรงชีวิตอยู่เช่นกัน การกินก็เป็นอาหารเหล่านั้นเหมือนกัน เพียงแต่ชื่อเสียงตำแหน่งต่างกันเท่านั้น มันก็ผ่านไปวันๆ เหมือนกัน ทำไมจึงต้องไปเปรียบเทียบกับเขา? การเปรียบเทียบกับชาวบ้านก็มีใจสูงตํ่า จิตใจก็จะไม่สมดุล
อารมณ์ สติสัมปชัญญะสามารถสมดุลย์กัน เวไนยล้วนมีเเต่อารมณ์ เพราะฉะนั้น พวกเจ้าจึงชอบชมรายการทีวี เรื่องอารมณ์ต่างๆ เวไนยมีอารมณ์มากกว่า สติสัมปชัญญะ เพราะฉะนั้นพวกเจ้าจึงมีแต่อารมณ์เป็นที่ตั้งภรรยาชอบใช้อารมณ์เสมอ สามีก็ใช้ารมณ์เสมอ ไม่สามารถสมดุลย์กัน ต้องชมสามีของเจ้าบ่อยๆ ว่าเขาเป็นผู้ยิ่งใหญ่ที่ได้ให้ความสุขสมบูรณ์ในครอบครัว ต้องขอบคุณภรรยาเจ้าที่ได้ดูแลครอบครัวอย่างดี เป็นแม่ศรีเรือนเป็นภรรยาที่ดีของสามี เป็นแม่ที่ดีของลูก ขอบคุณซึ่งกันและกันเสมอเรียกว่า ละเว้นจากการเปรียบเทียบ อย่าไปเปรียบเทียบกับชาวบ้าน คนอื่นเขาขับรถเบนซ์รถเก๋ง ก็เป็นเรื่องของชาวบ้าน เจ้ามีรถเครื่อง ๕๐ ซี.ซี. ก็นับว่าดีแล้ว ต้องรู้จักมี ความพอใจตามอัตภาพในการดำรงชีพของตนเอง ไม่ต้องไป เปรียบเทียบกับคนอื่น คือ ความสุข ข้อที่ ๒
คราวหน้าเรามาดู
แนวคิดสร้างความสุขให้ชีวิตในบทที่ 3 กันต่อครับ
ไม่มีความคิดเห็น :
แสดงความคิดเห็น