วันนี้ก็มาถึงบทที่ 7 ในแนวคิดเรื่อง จะสร้างความสุขในชีวิตอย่างไร ที่ผ่าน6 บทน่าจะมีประโยชน์ในการแง่คิดให้ทุกท่านบ้างไม่มากก็น้อยนะครับ วันนี้แนวคิดจะเกี่ยวกับอะไรเรามาดูกันเลยครับ
ข้อ ๗.อย่าผูกบาปสัมพันธ์กับเวไนย(ผู้ที่ยังทุกข์อยู่,ผู้ควรแนะนำสั่งสอน, ผู้พึงดัดได้สอนได้)
อาจารย์เคยพูดบ่อยๆ การบำเพ็ญแต่ละคนล้วนกลมเกลียวกัน ความคิดเห็นเหมือนกัน ถนอมนํ้าใจซึ่งกันและกันไม่สร้างความ ทุกข์ยากให้เวไนยต่อผู้ที่มีความผิดหวังต้องใช้ความรัก ความเอาใจใส่ไปปลอบโยนให้กำลังใจเขา ยกตัวอย่าง อยู่ต่อหน้าผู้ที่เคยหย่าร้างมาแล้ว ก็อย่าไปพูดว่าครอบครัว เรามีความสุขเหลือเกิน ลูกๆ ก็น่ารัก และเก่งกันทุกคน ไม่ต้องไปอวดอ้างเช่นนี้ ถึงแม้ครอบ ครัวเจ้ามีความสุขจริง แต่เราก็อย่าไปสร้างความไม่สบายใจให้เวไนย ต้องผูกบุญสัมพันธ์กับเขาทั้งหลาย ชาวบ้านจึงจะไม่พูดว่ามัน ก็เท่านั้นแหละ อยู่ต่อหน้าคนพิกลพิการ อย่าไปพูดเรื่องสุขภาพ เช่น อย่าไปอวดว่าฉันวิ่งเร็วได้แค่ไหน อาทิตย์ก่อนยังไปปีนเขา เหมือนไปแสดงว่าเจ้าเป็นคนแข็งแรง เพราะเรื่องราวเหล่านี้คน พิการเขาทำไม่ได้ เราจึงอย่าไปอวดต่อหน้าเขา ควรใช้คำพูดไพเราะไปให้กำลังใจเขา
ความสำเร็จของผู้อื่นเราต้องชมเชย เวไนยส่วนใหญ่มีใจ อิจฉาชาวบ้าน พูดว่าผู้นี้มีความสำเร็จ มีความสำเร็จหาเงินได้เยอะ แต่ว่าเงินเขาหามาได้โดยไม่บริสุทธ์ิ มักชอบใช้ค่าว่า แต่ว่า... อย่าให้มีใจอิจฉา เราไม่ต่อว่าเวไนยทั้งหลายต้องพยายาม ยกย่องชมเชยเขา แต่ไม่ควรเสแสร้งแกล้งชมต้องให้ความ เหมาะสมต่อผู้ที่กำลังผิดหวัง เสียอกเสียใจ เราใช้ปิยวาจาไป ปลอบโยนเขา เขาก็จะขอบคุณเรา คนเขาผิดหวังกำลังคิดจะฆ่าตัวตาย เจ้าต้องรีบไปช่วยเขา ช่วยเขาไว้หนึ่งชีวิต บุญกุศลมากมาย ไม่ถูกอารมณ์ก็คิดฆ่าตัวตาย เป็นเรื่องที่น่ากลัวมาก จะต้องเข้มแข็ง ต้องเข้าใจชีวิตให้ทะลุปรุโปร่ง ก่อนอื่นต้องเข้าใจให้ชัดเจนว่า ชีวิต คือ อนิจจังมาหรือไปไม่เที่ยงแท้
หวังว่าทุกท่านจะลองนำแนวคิดนี้ไปปฏิบัติตามนะครับ อย่างน้อยการไม่ถับทมใครก็เป็นบุญครับ คราวหน้าจะเป็นแนวคิดเรื่องใด โปรดติดตามกันต่อครับ.....
ไม่มีความคิดเห็น :
แสดงความคิดเห็น